Sitt er hvað, að reka við, eða reka fyrirtæki

Sigurjón Benediktsson.

Margir sem um stjórnvölinn halda, telja réttilega að á þessu sé ekki neinn munur. 

Að lyfta rassi í prumpstöðu sé alveg jafn kröfuhart og að reka fyrirtæki. Enda vilja flestir stjórnmálamenn frekar leysa duglega vind fremur en að standa í fyrirtækjarekstri. Fyrirtæki eru bara til trafala. Gera kröfur. Fara á hausinn.

Segja upp vinum og vandamönnum stjórnmálamannanna, sem þurfa þá að búa til störf hjá hinu opinbera fyrir þessa vini og vandamenn. Og lengi tekur stjórnkerfið við. Hópað er saman  starfsfólki, sem verða væntanlega góð atkvæði í næstu kosningum. Full af þakklæti og þverrandi hugsun.

Gott er að hafa í huga þau góðu ráð og lausnir sem duga til að grisja duglega í fyrirtækjaflórunni. Sveitarstjórnarmenn og stórpólitíkusar geta margt gert til að tryggja að sem flestir starfi hjá hinu opinbera. eða voðastórum fyrirtækjum, sem hafa ígildi opinberrar stofnunar. Og eru þá ekkert að trufla stjórnkerfið, sem er auðvitað þungamiðja og hreyfiafl alls.

Góð ráð

Mikilvægt er að skattpína fyrirtækjarekstur eins og mögulegt er. Hækka fasteignagjöld, eftirlitsgjöld og þjónustugjöld, ótt og títt. Tryggja að fastegnamatið hækki einnig, í takt við fleiri svanga opinbera starfsmenn. Hitaveituálagning sem og okur á raforku verður að vera í botni til að gera fyrirtækjunum erfitt fyrir. Sorphirða og sorpeyðing þarf að vera í lágmarki, en með hæstu gjöldum. Snjómokstur þarf að haldast í hendur við rekstur opinberra fyrirtækja eingöngu. Snjórinn er oft besti vinur hinnar opinberu stjórnsýslu.

Að fyrirtæki þurfi að skríða fyrir stjórnsýsluna til að komastað og frá fyrirtækjum sínum, er auðvitað glimrandi. Að rykbinda malarvegaruslið ætti eingöngu að miðast við þarfir bikkjubaróna og rollukónga. Viðhald á vegum verður að vera í algjöru lágmarki. Aðeina að gæta þess að engar holur séu í nágrenni opinberra stofnana. Til að halda ferðamönnum frá, er gott að hafa ruslaralegt og druslulegt. Auk þess er nauðsynlegt að opinberir starfsmenn eigi þess kost að aka bifreiðum sínum um langan veg til að ná í flug eða rútu. Bara vandræði af rekstri flugs frá  Húsavíkurflugvelli. Þá koma bara fleiri ferðamenn sem gera kröfur, bara vandræði. Dagpeningar mjaka auk þess upp launum soltinna opinberra starfsmanna.

Svo er eitt. Aðkoma að bæjarfélögum má alls ekki vera eitthvað fyrir augað. Frekar óaðlaðandi. Um að gera að hafa nógu mörg svæði þar sem hægt er að koma fyrir rusli og gámum undir meira rusl. Gott er að tryggja ofurframboð á gistirýmum t.d. Airbnb og Home Away til að viðhalda skorti á íbúðarhúsnæði, enda geta farandverkamenn bara verið í mygluðu gámunum. Frábært er að saga niður sem mestan trjágróður og taka virkan þátt í eyðimerkurgerðinni. Eyðing lúpínu verður auðvitað forgangsverkefni. Vert er að huga að eyðingu skóga og gróðurs, enda sakna margir ryks og ofurvinda sem gróðurinn kemur í veg fyrir. 

Velta öllum steinum 

Þessi upptalning er langt í frá endanleg. Afreksverk stjórnmálamanna eru meitluð í öruggri fólksfækkun og færri fyrirtækjum. Að tryggja skort á iðnaðarmönum og þjónustu er hluti af pakkanum. Það versta sem getur gerst, er að eitthvað aðkomupakk tefji uppbyggingu öflugs opinbers kerfis. Litlum verslunum og einkareknum þjónustufyrirtækjum þarf því að fækka skipulega. 

Háleit markmið og góður árangur

Í fjárhagsáætlun Norðurþings er gert ráð fyrir óbreyttum íbúafjölda til ársins 2022. Húrra. Er gott til þess að vita að viðrekstur hins opinbera kerfis hefur tryggt öruggan niðurgang. Sýnir það best hversu góðum árangri stjórnvöld hafa náð. Stuðningur verkalýðshreyfingarinnar er líka ómetanlegur. Lofsvert að næstum 40% íbúa eru undir tekju og eignarmörkum. Stjórnkænska sem leiðir af sér slíkar tölur en vandfundin og ber að þakka. Og virða.

Með kveðju

Sigurjón Benediktsson, tannlæknir , ellilifeyrisþegi, stjórnarformaður og eigandi Kaldbaks-kota.

Tölur og gröf eru fengin úr opinberum gögnum